به طور کلی عمل بینی به دو شکل باز و بسته انجام می شود. در گذشته بیشتر از روش بسته استفاده می شد، اما امروزه پس از دستیابی به تکنیک های جدید، به کارگیری جراحی باز در اولویت جراحان می باشد. در ادامه در مورد هریک از انواع عمل بینی توضیحاتی در اختیارتان قرار می دهیم و در این مورد که کدام روش مناسب تر است نیز صحبت می کنیم.
• جراحی بینی باز
عمل بینی به روش باز به منظور اعمال اصلاحات گسترده در فرم ظاهری بینی بکار گرفته می شود. بدین صورت که طی یک عمل بینی به روش باز، جراح می تواند با برشی که در قسمت میانی سوراخ های بینی (کلوملا) ایجاد می کند پوست بینی را به طور کامل از روی اسکلت بینی بلند کرده و بر روی ساختار بینی بیمار کار کند که این روش از دقت بسیار بالایی برخوردار است. بنابراین اشراف و تسلط کامل جراح به آناتومی بینی و متعاقبا ایجاد تغییرات وسیع بر روی ظاهر آن از مزایای این نوع عمل بینی است.
یک برش 7 شکل کوچک روی پوست زده می شود بوسیله این برش حفره های بینی به دو قسمت تقسیم می شوند و به این ترتیب می توان پوست را به سمت بالای نوک بینی کشید. این حالت به جراح اجازه می دهد که روی موقعیت طبیعی غضروف نوک بینی کار کند و به آنچه که انجام می دهد مسلط باشد. همچنین باعث تصحیح حالت قرینگی، پراجکشن (فاصله بینی از صورت)، طول کل بینی، حالت کوفتگی یا کشیدگی بینی می شود. ضمناً اصلاح ناقرینگی، جایگذاری و ثابت نمودن پیوندهای غضروفی در این روش بهتر انجام می گیرد. لازم بذکر است که انجام عمل جراحی ترمیمی بینی، فقط با روش جراحی باز امکان پذیر است.
• جراحی بینی بسته
در این روش هیچ گونه برشی روی سطح پوست زده نمی شود بلکه همه ی برش های لازم از داخل بینی بیمار انجام میشود. و پس از آن پوست خیلی محدود از ساختمان غضروفی–استخوانی خود جدا شده و توسط ابزار بخصوصی بالا نگه میشود تا جراح بتواند کار خود را انجام دهد، به همین دلیل دید دو چشمی پزشک در روش بسته محدود خواهد بود برخی جراحان عمل بینی بسته را ترجیح می دهند و به نتایج فوق العاده ای هم میرسند ولی اکثراً رینوپلاستی باز را انتخاب می کنند.
در عمل بینی به روش بسته، تیغه بینی یا همان کلوملا برش نمی خورد، از این رو همه برش ها باید در داخل بینی بیمار زده شوند. در جراحی بینی بسته نیز مانند جراحی بینی به روش باز، پوست بینی از روی استخوان و غضروف جدا شده و تغییرات مورد نظر بر روی بینی بیمار پیاده می شود. در صورتی که غضروف های سر بینی به اصلاح احتیاج داشته باشد، از راه برش هایی که در داخل بینی زده شده، پس از آزاد کردن آن، از پوست برون کشیده خواهد شد. از آنجا که در عمل بینی بسته، جراح دید کامل به ساختار بینی ندارد، در نتیجه در این روش غیرقرینگی و عوارض ناشی از جراحی افزایش می یابد و به طور کلی در جراحی بینی بسته به نسبت جراحی بینی باز، امکان اعمال تغییرات گسترده کمتر می باشد به طوری که نمی توان جراحی ترمیمی بینی را به روش بسته درمان کرد. در عمل بینی به روش بسته دست جراح نیز در اعمال تغییرات بسته تر است. در کل اینکه روش بسته جراحی بینی، تکنیک قدیمی تری است و زمانی که برای اولین بار جراحی پلاستیک به دنیا عرضه شد به این روش انجام می شد، اما امروزه عمل بینی به روش باز به دلیل مزایایی که دارد، از دید جراحان بینی ارجحیت دارد.
کدام روش عمل بینی مناسب تر است؟
روش جراحی باز و بسته بینی مزایا و معایب خود را دارند. عمل بینی باز اغلب برای بیمارانی استفاده میشود که می‌خواهند تغییرات گسترده در نوک بینی خود ایجاد کنند یا یک عمل بینی اصلاحی را انجام می‌دهند. دلایل مختلف زیادی برای انتخاب یکی نسبت به دیگری وجود دارد، اما قانون سفت و سختی درباره‌ی اینکه بیمار چه عملی را انتخاب کند وجود ندارد. تنها راه برای تشخیص قطعی روش بهتر مشورت با جراح پلاستیک صورت است. هر جراح اولویت‌ها، تکنیک‌ها و روش‌های رینوپلاستی خود را دارد. در نهایت تصمیم‌گیری بر اساس گفت‌گو درباره بینی و تغییراتی که به دنبال آن هستید انجام خواهد شد. کار با یک متخصص بهترین راه برای مشاهده نتایج واقعی فارق از روش مورد استفاده است. جراح بینی، مبتنی بر نوع بینی بیمار و تشخیص خود تصمیم به انتخاب یکی از روش های مذکور می نماید.
جهت دریافت مشاوره در این مورد می توانید از سایتهای مختلف از جمله سایت دکتر تهران بیوتی استفاده کنید.